بررسی عوامل بروز تعارض در کتابخانه های دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد و شناسایی راهبردهای مدیریت تعارض از دیدگاه کتابداران

تعارض نتیجه اختلاف نظر در رسیدن به هدف های سازمان است. امروزه با توجه به پیچیدگی روز افزون سازمان و تفاوت در اندیشه، نگرش، و باورهای افراد، تعارض به عنوان جزء اجتناب ناپذیر زندگی سازمانی مطرح است. از این جهت، شناخت صحیح علت و زمینه های بروز تعارض، برخورد صحیح با تعارض و اتخاذ راهبردهای مناسب برای مدیریت تعارض از موضوعات اساسی در هر سازمانی است. در کتابخانه های دانشگاهی نیز همانند دیگر سازمان ها امکان بروز تعارض وجود دارد. از این رو، بررسی عوامل بروز تعارض و شناسایی راهبردهای مدیریت تعارض از دیدگاه کتابداران مورد توجه این پژوهش قرار گرفت. نوع پژوهش کاربردی است که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را کتابداران کتابخانه های دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد تشکیل می دهد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش دو پرسشنامه می باشند. با بررسی پژوهش ها و دیدگاههای صاحبنظران مختلف و همچنین مشورت با اساتید کتابداری هفت عامل، امکانات و منابع محدود، سیستم ارزیابی عملکرد و پاداش، تبعیض، تعارض و ابهام در نقش و وظایف کارکنان، قوانین و مقررات سازمانی، تغییرات اجتماعی و سازمانی، و وابستگی بخش های مختلف به یکدیگر، شناسایی و مبنای پرسشنامه محقق ساخته عوامل بروز تعارض قرار گرفتند. برای شناسایی راهبردهای مدیریت تعارض نیز پرسشنامه پوتنام و ویلسون (1998) که شامل سه راهبرد راه حل گرایی، عدم مقابله و کنترل می باشد، استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد، از میان عوامل بروز تعارض کمترین میانگین مربوط به تعارض و ابهام در نقش است و بیشترین میانگین مربوط به سیستم ارزیابی عملکرد و پاداش می باشد. بررسی میزان بکارگیری هر یک از سبک های مدیریت تعارض نیز نشان داد، در کتابخانه های مورد بررسی کتابداران بیشتر از راهبرد کنترل یا رقابت در برخورد با تعارض استفاده می نمایند. نتایج فرضیه های پژوهش نیز حاکی از آن است، بین راهبردهای مدیرت تعارض و متغیرهای فردی (جنسیت، سابقه کار، مدرک تحصیلی، وضعیت استخدامی) رابطه معنادار وجود ندارد. فرضیه تفاوت نیز نشان داد، بین عوامل بروز تعارض و همچنین راهبردهای مدیریت تعارض در کتابخانه های دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد تفاوت معنادار وجود ندارد.